چگونه به عدالت هستی ایمان نداشته باشم ؛حال که می دانم رویای انان که بر بالش پر می خوابند ،زیباتر از رویای ان کسان نیست که شب هنگام به خشتی ناهموار سر می نهند.

جبران خلیل جبران